Anna German – trudne dzieciństwo
Urodziła się 14 lutego 1936 roku w Urgenczu, mieście w Uzbekistanie. Jej ojciec, Eugeniusz German, miał korzenie niemieckie, a matka, Irma German (z domu Martens) miała przodków w Holandii. Anna German w dzieciństwie chorowała na szkarlatynę, na którą zmarł jej brat. Dziewczynce udało się jednak wyzdrowieć. Jej dzieciństwo pełne było przeprowadzek i ucieczek, które ciągle dotykały jej matkę i babcię. Chodziła do liceum ogólnokształcącego we Wrocławiu, a później na Uniwersytecie Wrocławskim ukończyła geologię. Jej muzyczne zdolności dostrzeżono w czasie studiów, gdzie została wokalistką Teatru „Kalambur”.
Na początku lat 60. gościła w audycjach Polskiego Radia, a w 1962 wydarzył się przełom – pomyślnie przeszła casting do Estrady Wrocławskiej i ruszyła w trasę koncertową po Polsce. Rozpisywała się o niej krajowa prasa, co otworzyło jej drzwi do współpracy z kompozytorami. Zdobyła drugą nagrodę w 3. Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie (1963). Zagrała też koncert z zespołem „Trubadurzy”.
Wielka gwiazda polskiej sceny omal nie zginęła w wypadku
W 1964 zdobyła drugą nagrodę na 2. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za wykonanie utworu „Tańczące Eurydyki”. Odbyła trasę po ZSRR, zauważył ją też menadżer Andrew Jones, dzięki któremu wystąpiła w Chicago. Jeździła po Anglii, NRD, Czechosłowacji, Portugalii i Francji. Dostąpiła zaszczytu zaśpiewania na włoskim San Remo. Jako pierwsza cudzoziemka w historii wystąpiła na 15. Festiwalu Piosenki Neapolitańskiej.
28 sierpnia w 1967 roku wracała z koncertu we Forli, kiedy uległa poważnemu wypadkowi samochodowemu. Ze złamanym kręgosłupem trafiła do szpitala, była w stanie śpiączki. Do występów powróciła dopiero po dwóch latach. Kariera gnała do przodu, Anna German została wybrana najpopularniejszą warszawianką roku, a jej album „Człowieczy los” otrzymał status złotej płyty w Polsce. Otrzymywała kolejne wyróżnienia w kraju i za granicą, zachwycały się nią media polskie i światowe.
Śpiewała aż w siedmiu językach: polskim, rosyjskim, niemieckim, włoskim, hiszpańskim, angielskim i po łacinie. Dwukrotnie wybrano ją jako najpopularniejszą polską piosenkarkę wśród Polonii amerykańskiej. Zdobywała nagrody na festiwalach w Monte Carlo, Neapolu, San Remo, Bratysławie, Wiesbaden i Cannes. Dysponowała najrzadziej spotykanym głosem kobiecym – sopranem spinto.
Anna German – śmierć i pogrzeb
5 października 1980 roku zagrała ostatni koncert w Melbourne w Australii. Później zdiagnozowano u niej nawrót choroby – wykryto nowotwór złośliwy, mięsaka kości. Natychmiast odwołała wszystkie planowane wydarzenia i nie pokazywała się publicznie. Anna German zmarła 25 sierpnia 1982 roku w Warszawie. Miała 46 lat. Pogrzeb odbył się na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w stolicy Polski. Na ostatnie pożegnanie wokalistki przybyło kilka tysięcy osób, a modlitwę nad jej grobem odmówił ks. Jan Twardowski.
Artystka została uhonorowana po śmierci. Jej imieniem nazwano amfiteatr w Zielonej Górze, a przy wejściu do domu we Wrocławiu, w którym mieszkała, odsłonięto tablicę pamiątkową. Gwiazdy z jej imieniem i nazwiskiem znajdują się w Alei Gwiazd w Opolu i Alei Sław w Moskwie.
